کد مطلب:193666 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:100
چرا خداوند ارواح را در بدنها قرار داد؟
عبدالله بن فضل هاشمی گوید: به امام صادق - علیه السلام - عرض كردم: به چه علتی خداوند ارواح را در بدنها قرار داد پس از آنكه در ملكوت اعلایش در عالی ترین محل قرار داشت؟
حضرت فرمود: خداوند متعال دانست كه اگر ارواح در شرافت و مرتبه، و
[ صفحه 539]
مقام عالی خود بمانند بیشتر آنها به سوی ادعای ربوبیت گرایش پیدا می كنند، لذا خدا با قدرت خویش آنها را در ابدانی كه مقرر و مقدر نمود قرار داد، و این را از باب رحمت به آنها انجام داد.
و آنها را محتاج همدیگر نمود، و پاره ای را متوقف بر دیگری نمود، و بعضی را بر بعضی دیگر به درجاتی برتری داد، و بعضی را به بعضی دیگر كفایت نمود.
و برای آنها فرستادگان خود را فرستاد، و به آنها حجتهای خود را معرفی نمود، كه بشارت و بیم دهند و امر نمایند به پیشه گرفتن راه عبودیت و بندگی، و تواضع در برابر معبودشان به انواع عبادتهایی كه وسیله ی تقرب قرار داده است.
و برای آنها عقوبتها، و مجازاتهایی در دنیا و در آخرت، و ثوابها و پاداشهایی در دنیا و در آخرت قرار داد، تا بدین وسیله آنها را به خیر ترغیب و از شرّ منصرف نماید، و تا به وسیله ی طلب معاش و كسب و كار آنها را ذلیل كند، تا بدانند بندگان آفریده شده، و دست پرورده هستند، و بر عبادت او اقبال كرده، و روی آورند، و بدین وسیله مستحق نعمت ابدی و بهشت جاودانه بشوند، و از گرایش و كشش به سوی چیزی كه حق آنها نیست در امان باشند.
سپس حضرت صادق - علیه السلام - فرمود: ای پسر فضل؛ نظر خدای متعال درباره ی بندگانش از نظر خودشان بهتر است. مگر نمی بینی كه آنها نیستند مگر كسی كه دوست دارد خود را بالاتر از دیگران بداند تا جایی كه بعضی از آنها مایلند ادعای ربوبیت كنند.
و بعضی از آنها دوست دارند كه بدون حق ادعای نبوت كنند، با اینكه همگی آنها در خود نقص و ناتوانی و ضعف، و بی مقداری و نیاز و فقر و درد و رنج را می بینند، و می بینند كه چگونه مقهور مرگ هستند و چگونه مرگ تمامی آنها را مغلوب خود ساخته است؟
ای پسر فضل؛ خداوند تبارك و تعالی هیچ كاری به بندگانش نمی كند مگر اینكه برای آنها اصلح باشد، و هرگز به مردم ظلم و ستم نمی كند، و این خود مردم
[ صفحه 540]
هستند كه به خویش ظلم و ستم می نمایند. [1] .
حضرت فرمود: خداوند متعال دانست كه اگر ارواح در شرافت و مرتبه، و
[ صفحه 539]
مقام عالی خود بمانند بیشتر آنها به سوی ادعای ربوبیت گرایش پیدا می كنند، لذا خدا با قدرت خویش آنها را در ابدانی كه مقرر و مقدر نمود قرار داد، و این را از باب رحمت به آنها انجام داد.
و آنها را محتاج همدیگر نمود، و پاره ای را متوقف بر دیگری نمود، و بعضی را بر بعضی دیگر به درجاتی برتری داد، و بعضی را به بعضی دیگر كفایت نمود.
و برای آنها فرستادگان خود را فرستاد، و به آنها حجتهای خود را معرفی نمود، كه بشارت و بیم دهند و امر نمایند به پیشه گرفتن راه عبودیت و بندگی، و تواضع در برابر معبودشان به انواع عبادتهایی كه وسیله ی تقرب قرار داده است.
و برای آنها عقوبتها، و مجازاتهایی در دنیا و در آخرت، و ثوابها و پاداشهایی در دنیا و در آخرت قرار داد، تا بدین وسیله آنها را به خیر ترغیب و از شرّ منصرف نماید، و تا به وسیله ی طلب معاش و كسب و كار آنها را ذلیل كند، تا بدانند بندگان آفریده شده، و دست پرورده هستند، و بر عبادت او اقبال كرده، و روی آورند، و بدین وسیله مستحق نعمت ابدی و بهشت جاودانه بشوند، و از گرایش و كشش به سوی چیزی كه حق آنها نیست در امان باشند.
سپس حضرت صادق - علیه السلام - فرمود: ای پسر فضل؛ نظر خدای متعال درباره ی بندگانش از نظر خودشان بهتر است. مگر نمی بینی كه آنها نیستند مگر كسی كه دوست دارد خود را بالاتر از دیگران بداند تا جایی كه بعضی از آنها مایلند ادعای ربوبیت كنند.
و بعضی از آنها دوست دارند كه بدون حق ادعای نبوت كنند، با اینكه همگی آنها در خود نقص و ناتوانی و ضعف، و بی مقداری و نیاز و فقر و درد و رنج را می بینند، و می بینند كه چگونه مقهور مرگ هستند و چگونه مرگ تمامی آنها را مغلوب خود ساخته است؟
ای پسر فضل؛ خداوند تبارك و تعالی هیچ كاری به بندگانش نمی كند مگر اینكه برای آنها اصلح باشد، و هرگز به مردم ظلم و ستم نمی كند، و این خود مردم
[ صفحه 540]
هستند كه به خویش ظلم و ستم می نمایند. [1] .
[1] علل الشرايع: ج 1 ص 15، بحارالأنوار: ج 58 ص 133 ح 6.